De vier basisbehoeften van ons zenuwstelsel
Ons zenuwstelsel, dat als een innerlijke gids fungeert gedurende ons leven, kent vier kernbehoeften:
-
Veiligheid: We verlangen naar een gevoel van veiligheid. Dit vormt onze basis waarop we kunnen vertrouwen in de wereld om ons heen.
-
Verbinding: We zoeken naar verbinding. Samenzijn en in relatie staan met anderen geeft ons vervulling en plezier in het leven.
-
Activatie: We hebben behoefte aan activatie. Dit betekent dat we veilig in beweging kunnen komen, ontdekken en groeien.
-
Rust: En tot slot, rust - de noodzaak om veilig te deactiveren, te herstellen en te ontspannen.
Wanneer deze behoeften niet worden vervuld, reageert ons zenuwstelsel door energie te steken in zelfbescherming. Het kan dan niet aarden, herstellen en groeien.
Veiligheid
Veiligheid is je basis om op te staan en de wereld aan te kunnen. Wanneer deze behoefte niet voldoende is verankerd in je systeem, past het zenuwstelsel zich aan door overlevingsstrategieën en rollen aan te nemen om het gebrek aan veiligheid te compenseren. Overleven ("Survival Mode") betekent dat er op aanpasbare manieren naar veiligheid wordt gezocht. Als deze dynamiek te lang duurt, ontstaat er een intern conflict. Enerzijds wil je je veilig voelen, maar anderzijds ben je gewend geraakt aan manieren van overleven die je hebt ontwikkeld.
Verbinding
Mensen hebben van nature de behoefte om zich verbonden te voelen met anderen en met de wereld om hen heen. Dit geldt niet alleen voor menselijke interacties, maar ook voor onze band met de natuur. Stel je voor dat ons zenuwstelsel als een web is dat door ons hele lichaam loopt. Dit web verbindt niet alleen verschillende delen van ons lichaam, maar ook ons met de omgeving. Net zoals een spin haar web weeft om zichzelf te omringen en te beschermen, hebben wij verbinding nodig om ons veilig en vervuld te voelen. Deze verbinding gaat dieper dan alleen menselijke relaties. Het gaat om het gevoel dat we deel uitmaken van iets groters, iets dat ons overstijgt. Wanneer we ons verbonden voelen met de natuur, ervaren we een gevoel van rust en harmonie. We beseffen dat we deel uitmaken van een groter geheel en dat onze acties invloed hebben op alles om ons heen. Verbinding is essentieel voor ons geluksgevoel. Het voedt ons zenuwstelsel, geeft ons een gevoel van betekenis en helpt ons om ons leven ten volle te leven.
Activering versus Rust
Activering vindt plaats wanneer we ons gestimuleerd voelen, bijvoorbeeld door interessante dingen te doen, avonturen te beleven, of gewoon door te spelen en plezier te hebben. Het is een tijd van beweging en activiteit.
Rust vindt plaats wanneer ons lichaam en geest de ruimte krijgen om te kalmeren. Het is als een pauze nemen na een drukke dag, waarin we de kans krijgen om te herstellen en te ontspannen. Tijdens rustmomenten kunnen we alles wat we hebben meegemaakt integreren. Het is een tijd van herstel en vernieuwing.
Het afwisselen tussen deze twee toestanden, activering en rust, is essentieel voor onze gezondheid. Als we te lang in een staat van activering blijven, kunnen we uitgeput raken. Aan de andere kant, als we te lang in rust blijven, kunnen we ons traag en lusteloos gaan voelen. Het is alsof ons zenuwstelsel een evenwicht probeert te vinden tussen activiteit en ontspanning, zodat we ons op ons best kunnen voelen.
Kalmeren van je zenuwstelsel
Heling van je autonome zenuwstelsel kan op al deze vier gebieden plaatsvinden. Aanraaktherapie kan hierbij een belangrijke rol spelen. Het kalmeert het zenuwstelsel door verzachtende technieken te gebruiken die het parasympathische zenuwstelsel stimuleren (ons "ontspanningssysteem"). Dit zorgt voor ontspanning en rust. Bovendien helpt aanraaktherapie bij het bevorderen van verbinding, zowel met onszelf als met anderen. Door gerichte aanraking kunnen we ons bewust worden van onze lichaamssensaties en emoties, waardoor we dieper contact maken met onszelf en onze relaties met anderen kunnen versterken.